Romeinse Dura-Europos dolk met schede, 3e eeuw na Christus.

Dura-Europos (ook Doura-Europos of Dura-Europus) was een versterkte stad gesticht in 303 voor Christus. Gesticht aan de oevers van de Eufraat (in het huidige Syrië) aan de oevers van de Eufraat (in het huidige Syrië) en veroverd door de Romeinen in 165 na Christus. Vanwege de geografische ligging op het kruispunt van verschillende rijken, was het een smeltkroes van culturen en tradities. Het bleef bijna een eeuw in Romeinse handen voordat het in 256-257 na Christus werd ingenomen door de Perzische Sassaniden. Na de verovering en deportatie van de hele bevolking werd de stad verlaten en in verval achtergelaten totdat ze uiteindelijk volledig onder zandlagen verdween. Het werd per ongeluk herontdekt in de jaren 1920 en bleek een ongelooflijk belangrijke archeologische vindplaats te zijn, waar door de jaren heen een schat aan vondsten is opgegraven die eeuwenlang zijn beschut door het woestijnzand - van muren tot fresco's tot allerlei artefacten en zelfs menselijke overblijfselen van Sassanidische en Romeinse soldaten.

De laat-Romeinse dolk die we hier aanbieden is gebaseerd op fragmenten van decoratieve metalen schedeplaten die zijn gevonden tijdens opgravingen bij Dura Europos (1928-1937) en in Boedapest, Hongarije. Aan de voorzijde is de roodhouten/lederen schede versierd met een opengewerkte messing plaat, ook wel tegenbeslag genoemd. Hoewel er tot nu toe slechts ongeveer 200 exemplaren bewaard zijn gebleven, wijzen de onderzoeksresultaten erop dat dit soort decoratieve schedebeslag en de eigenaardige, lepelvormige schedevorm vaste kenmerken waren van Romeinse messenkoffers van het einde van de 2e tot de 4e eeuw. Verder is de schede voorzien van twee koperen ringen en een leren band. Andere gevonden tegenbeslag suggereert dat dergelijke schedes met een koord aan een riem werden gehangen en horizontaal werden gedragen, waarbij het ongebruikelijke eindstuk als tegengewicht diende voor het handvat van de dolk.

Aangezien de Dura-dolk zelf niet meer bewaard is gebleven, is deze reconstructie gebaseerd op kling- en handgreepdelen van (gedeeltelijk) overgebleven exemplaren uit de 3e eeuw (te vinden in onder meer Hongarije, Denemarken en Zwitserland). In tegenstelling tot de brede, tweesnijdende pugio van het vroege Romeinse rijk, is het lemmet hier veel smaller, met een enkele gebogen rand en een licht gehoekte rug. Het is gemaakt van EN45 verenstaal en is niet geslepen. Het handvat is gemaakt van hout, de ferrule en pommel zijn gemaakt van messing. Interessant is dat de butt-cap bepaalde overeenkomsten vertoont met de pommels die later tijdens de migratie- en Vikingtijd op sommige sax-messen werden gebruikt.

Er wordt op gewezen dat deze Romeinse dolk niet geschikt is voor de strijd. Het is ontworpen als verzamelobject of decoratief object en is ook ideaal als rekwisiet, bijvoorbeeld om je kostuum compleet te maken. Dit fijn bewerkte stukje Romeinse geschiedenis voegt nog meer authenticiteit toe aan je portret van een legionair van het laat-Romeinse rijk.

Details:

- Materiaal: EN45 verenstalen blad (koolstofstaal, niet roestvrij), houten handvat, gegoten messing ferrule en pommel

- Totale lengte: ca. 31,5 cm

- Lemmetlengte: ca. 19,5 cm

- Lengte handgreep: ca. 12 cm

- Lemmetdikte: ca. 4 mm / 3 mm (snijranden ca. 1 mm)

- Max. bladbreedte: ca. 2,2 cm

- incl. houten schede met rood lederen hoes, beslag en draagringen van messing

- Gewicht zonder schede: ca. 207 g

- Gewicht met schede: ca. 342 g

De bovenstaande specificaties kunnen per exemplaar enigszins verschillen.

Het hier gebruikte staal is niet roestvrij en kan lichte tekenen van corrosie vertonen. We raden aan om het mes regelmatig te verzorgen, bijvoorbeeld met Ballistol, een universele olie die ideaal is voor het conserveren van staalproducten.